Poli(etileno tereftalatoa) (PET)elikagai eta edarien industriak erabili ohi duen ontziratze-materiala da; beraz, bere egonkortasun termikoa ikertzaile askok aztertu dute. Ikerketa horietako batzuek azetaldehidoaren (AA) sorreran jarri dute arreta. AAren presentzia PET artikuluetan kezkagarria da, giro-tenperaturan (21_C) edo gutxiago irakite-puntua duelako. Tenperatura baxuko lurrunkortasun honek PETetik atmosferara edo ontziko edozein produktura barreiatzea ahalbidetuko du. AAren difusioa produktu gehienetan minimizatu egin behar da, AAren berezko zaporeak/usainak ontziratutako edari eta elikagai batzuen zaporeei eragiten diela ezagutzen baita. PETaren urtzean eta prozesatzean sortzen den AA kantitateak murrizteko hainbat ikuspegi daude jakinarazita. Ikuspegi bat PET ontziak fabrikatzen diren prozesatzeko baldintzak optimizatzea da. Aldagai hauek, besteak beste, urtze-tenperatura, egoitza-denbora eta zizailadura-tasa, AAren sorreran eragin handia dutela frogatu da. Bigarren ikuspegi bat PET erretxinak erabiltzea da, ontziak fabrikatzean AAren sorrerari minimizatzeko bereziki egokituak. Erretxin hauek "ur-mailako PET erretxinak" bezala ezagutzen dira. Hirugarren ikuspegi bat azetaldehidoa harrapatzeko agente izeneko gehigarrien erabilera da.

AA harrapakinak PETaren prozesamenduan sortzen den edozein AArekin elkarreragiteko diseinatuta daude. Harrapakin hauek ez dute PETaren degradazioa edo azetaldehidoaren eraketa murrizten. Hala ere, ontzi batetik kanpora irten daitekeen AA kopurua mugatu dezakete eta, beraz, ontziratutako edukian duen eragina murriztu. Harrapakin-agenteen eta AAren arteko elkarrekintzak hiru mekanismo ezberdinen arabera gertatzen direla postulatzen da, harrapakin espezifikoaren egitura molekularraren arabera. Lehenengo harrapaketa-mekanismo mota erreakzio kimikoa da. Kasu honetan, AAk eta harrapakinak lotura kimiko bat osatzeko erreakzionatzen dute, gutxienez produktu berri bat sortuz. Bigarren harrapaketa-mekanismo motan inklusio-konplexu bat sortzen da. Hau gertatzen da AA harrapakin-agentearen barne-barrunbean sartzen denean eta hidrogeno-loturen bidez mantentzen denean, bigarren mailako lotura kimikoen bidez lotutako bi molekula desberdinen konplexu bat sortuz. Hirugarren harrapaketa-mekanismo motak AA beste espezie kimiko batean bihurtzea barne hartzen du katalizatzaile batekin duen elkarreraginaren bidez. AA beste produktu kimiko batean bihurtzeak, hala nola azido azetiko batean, migratzailearen irakite-puntua handitu dezake eta, beraz, ontziratutako janari edo edariaren zaporea aldatzeko duen gaitasuna murriztu.