Poly(ethyleentereftalaat) (PET)is een verpakkingsmateriaal dat veel wordt gebruikt in de voedingsmiddelen- en drankenindustrie; de ​​thermische stabiliteit ervan is daarom door veel onderzoekers bestudeerd. Sommige van deze studies hebben de nadruk gelegd op de vorming van aceetaldehyde (AA). De aanwezigheid van AA in PET-artikelen is zorgwekkend omdat het een kookpunt heeft van 21 °C of lager. Deze lage temperatuurvluchtigheid zorgt ervoor dat het vanuit het PET in de atmosfeer of in een product in de verpakking kan diffunderen. Diffusie van AA in de meeste producten moet tot een minimum worden beperkt, aangezien bekend is dat de inherente smaak/geur van AA de smaak van sommige verpakte dranken en voedingsmiddelen beïnvloedt. Er zijn verschillende gerapporteerde benaderingen om de hoeveelheid AA die wordt gegenereerd tijdens het smelten en verwerken van PET te verminderen. Eén benadering is het optimaliseren van de verwerkingsomstandigheden waaronder PET-verpakkingen worden geproduceerd. Deze variabelen, waaronder smelttemperatuur, verblijftijd en afschuifsnelheid, blijken de vorming van AA sterk te beïnvloeden. Een tweede benadering is het gebruik van PET-harsen die speciaal zijn ontwikkeld om de vorming van AA tijdens de productie van verpakkingen te minimaliseren. Deze harsen staan ​​beter bekend als 'waterbestendige PET-harsen'. Een derde aanpak is het gebruik van additieven die bekend staan ​​als acetaldehyde-bindende middelen.

AA-scavengers zijn ontworpen om te interageren met AA dat ontstaat tijdens de verwerking van PET. Deze scavengers verminderen de afbraak van PET of de vorming van aceetaldehyde niet. Ze kunnen echter wel de hoeveelheid AA die uit een verpakking kan diffunderen beperken en zo de effecten op de verpakte inhoud verminderen. Interacties van scavengers met AA worden verondersteld plaats te vinden volgens drie verschillende mechanismen, afhankelijk van de moleculaire structuur van de specifieke scavenger. Het eerste type scavengermechanisme is een chemische reactie. In dit geval reageren AA en het scavengermiddel om een ​​chemische binding te vormen, waardoor ten minste één nieuw product ontstaat. Bij het tweede type scavengermechanisme wordt een inclusiecomplex gevormd. Dit gebeurt wanneer AA de interne holte van het scavengermiddel binnendringt en op zijn plaats wordt gehouden door waterstofbruggen, wat resulteert in een complex van twee afzonderlijke moleculen die verbonden zijn door middel van secundaire chemische bindingen. Het derde type scavengingmechanisme omvat de omzetting van AA in een andere chemische stof door interactie met een katalysator. Omzetting van AA in een andere chemische stof, zoals azijnzuur, kan het kookpunt van de migrant verhogen en daarmee het vermogen ervan om de smaak van het verpakte voedsel of de drank te veranderen, verminderen.