Inhibitor miedzi lub dezaktywator miedzi to dodatek funkcjonalny stosowany w materiałach polimerowych, takich jak tworzywa sztuczne i guma. Jego główną funkcją jest hamowanie katalitycznego działania miedzi lub jonów miedzi na materiały, zapobiegając ich degradacji, przebarwieniom i degradacji właściwości mechanicznych spowodowanej kontaktem z miedzią. Jest on szczególnie ważny w takich zastosowaniach jak rury osłonowe, osłony kabli, materiały do ​​pakowania urządzeń elektronicznych itp.

Miedź i jej stopy (np. druty) są powszechnie stosowane w przesyle energii, ale gdy miedź wchodzi w bezpośredni kontakt z niektórymi materiałami polimerowymi (np. PVC, polietylen), może to powodować następujące problemy:

Utlenianie katalityczne:
Cu2+ to silny katalizator utleniania, który przyspiesza oksydacyjne pękanie łańcuchów cząsteczkowych polimerów, zwłaszcza w wysokich temperaturach i wilgotnym środowisku.

Korozja kwasowa:
W materiałach halogenowanych, takich jak PVC, miedź może reagować z rozłożonym HCl, tworząc chlorek miedzi (CuCl2), co jeszcze bardziej przyspiesza rozkład materiału (efekt samokatalityczny).

Pogorszenie wyglądu:
Migracja jonów miedzi może spowodować pojawienie się zielonych lub czarnych plam (rdzy miedzianej) na powierzchni materiału, co wpływa na jego wygląd.

Mechanizm działania dezaktywatora
Dezaktywatory tłumią negatywne skutki miedzi poprzez następujące metody:

Chelatowane jony miedzi:
W połączeniu z wolnym Cu2+ tworzą się stabilne kompleksy blokujące ich aktywność katalityczną (jak np. związki benzotriazolowe).

Pasywacja powierzchni miedzianej:
Tworzy warstwę ochronną na powierzchni miedzi, zapobiegając uwalnianiu jonów miedzi (takich jak organiczne związki fosforu).

Neutralizujące substancje kwaśne:
W przypadku PVC niektóre dezaktywatory mogą neutralizować HCl powstający w wyniku rozkładu, zmniejszając korozję miedzi (na przykład stabilizatory na bazie soli ołowiowej, które pełnią również funkcję odporności na miedź).

Dezaktywatory miedzito rodzaj „niewidzialnego strażnika” w materiałach polimerowych, który znacząco wydłuża żywotność produktów takich jak osłony przewodów, hamując katalityczną aktywność miedzi. Podstawą tej technologii jest precyzyjne chelatowanie chemiczne i pasywacja powierzchni, przy jednoczesnym zachowaniu równowagi między przyjaznością dla środowiska a opłacalnością. W projektowaniu osłon przewodów zastosowano skoordynowaną formułędezaktywatory, środek zmniejszający palnośći innych dodatków jest kluczem do zapewnienia długotrwałej niezawodności materiałów.