رزین اپوکسی
1،مقدمه
رزین اپوکسی معمولاً همراه با افزودنیها استفاده میشود. افزودنیها را میتوان با توجه به کاربردهای مختلف انتخاب کرد. افزودنیهای رایج شامل عامل پخت، اصلاحکننده، پرکننده، رقیقکننده و غیره هستند.
عامل پخت یک افزودنی ضروری است. چه رزین اپوکسی به عنوان چسب، پوشش، قالبگیری استفاده شود، باید عامل پخت اضافه شود، در غیر این صورت نمیتوان آن را پخت کرد. با توجه به الزامات مختلف کاربرد و عملکرد، الزامات متفاوتی برای رزین اپوکسی، عامل پخت، اصلاحکننده، پرکننده، رقیقکننده و سایر افزودنیها وجود دارد.
۲،انتخاب رزین اپوکسی
(1) طبق برنامه انتخاب کنید
① هنگام استفاده به عنوان چسب، بهتر است رزینی با مقدار اپوکسی متوسط (0.25-0.45) انتخاب شود.
② هنگام استفاده به عنوان ماده ریختهگری، بهتر است رزینی با مقدار اپوکسی بالا (0.40) انتخاب شود.
③ وقتی به عنوان پوشش استفاده میشود، رزین با مقدار اپوکسی پایین (<0.25) معمولاً انتخاب میشود.
(2) با توجه به مقاومت مکانیکی انتخاب کنید
استحکام به میزان پیوند عرضی مربوط میشود. مقدار اپوکسی بالا است و درجه پیوند عرضی نیز پس از پخت بالا است. مقدار اپوکسی پایین است و درجه پیوند عرضی پس از پخت پایین است. مقادیر مختلف اپوکسی نیز باعث ایجاد استحکام متفاوت میشود.
۱- رزین با مقدار اپوکسی بالا، استحکام بالاتری دارد اما شکننده است.
② رزین با مقدار اپوکسی متوسط، در دمای بالا و پایین استحکام خوبی دارد.
③ رزین با مقدار اپوکسی پایین، در دمای بالا استحکام ضعیفی دارد.
(3) بر اساس الزامات عملیاتی انتخاب کنید
① برای کسانی که به مقاومت و استحکام دمایی بالا نیاز ندارند، میتوانند رزینی با مقدار اپوکسی پایینتر انتخاب کنند که بتواند به سرعت خشک شود و به راحتی از بین نرود.
② برای کسانی که به نفوذپذیری و استحکام خوبی نیاز دارند، میتوانند رزینی با مقدار اپوکسی بالاتر را انتخاب کنند.
۳،انتخاب عامل عملآوری
(1) نوع عامل عملآوری:
عوامل پخت رایج برای رزین اپوکسی شامل آمین آلیفاتیک، آمین آلیسیکلیک، آمین آروماتیک، پلی آمید، انیدرید، رزین و آمین نوع سوم است. علاوه بر این، تحت تأثیر آغازگر نوری، اشعه ماوراء بنفش یا نور نیز میتواند باعث پخت رزین اپوکسی شود. عامل پخت آمین معمولاً برای پخت در دمای اتاق یا دمای پایین استفاده میشود، در حالی که عامل پخت انیدرید و آروماتیک معمولاً برای پخت با حرارت استفاده میشوند.
(2) مقدار مصرف عامل عملآوری
① وقتی آمین به عنوان عامل اتصال عرضی استفاده میشود، به صورت زیر محاسبه میشود:
دوز آمین = MG / HN
M = وزن مولکولی آمین؛
HN = تعداد هیدروژن فعال؛
G = مقدار اپوکسی (معادل اپوکسی در هر ۱۰۰ گرم رزین اپوکسی)
محدوده تغییر بیش از 10-20٪ نیست. اگر با آمین بیش از حد پخت شود، رزین شکننده میشود. اگر دوز خیلی کم باشد، پخت کامل نیست.
② وقتی از انیدرید به عنوان عامل اتصال عرضی استفاده میشود، به صورت زیر محاسبه میشود:
دوز انیدرید = MG (0.6 ~ 1) / 100
M = وزن مولکولی انیدرید؛
G = مقدار اپوکسی (0.6 ~ 1) ضریب تجربی است.
(3) اصل انتخاب عامل عملآوری
۱. الزامات عملکردی.
برخی به مقاومت در برابر دمای بالا، برخی به انعطافپذیری و برخی دیگر به مقاومت در برابر خوردگی خوب نیاز دارند. عامل پخت مناسب بر اساس نیازهای مختلف انتخاب میشود.
② روش عمل آوری.
بعضی از محصولات را نمیتوان گرم کرد، بنابراین نمیتوان عامل پخت حرارتی را انتخاب کرد.
۳. دوره درخواست
اصطلاحاً دوره کاربرد به دوره زمانی از زمانی که رزین اپوکسی به همراه عامل پخت اضافه میشود تا زمانی که دیگر نمیتوان از آن استفاده کرد، اشاره دارد. برای کاربرد طولانی مدت، معمولاً از انیدریدها یا عوامل پخت پنهان استفاده میشود.
④ ایمنی.
به طور کلی، عامل پخت با سمیت کمتر، بهتر و برای تولید ایمنتر است.
⑤ هزینه.
4،انتخاب اصلاحکننده
اثر اصلاحکننده، بهبود خواص دباغی، مقاومت برشی، مقاومت خمشی، مقاومت ضربه و عملکرد عایق رزین اپوکسی است.
(1) اصلاحکنندهها و ویژگیهای رایج
① لاستیک پلی سولفید: بهبود مقاومت ضربه و مقاومت در برابر لایه برداری؛
② رزین پلی آمید: بهبود شکنندگی و چسبندگی؛
③ پلی وینیل الکل TERT بوتیرآلدهید: بهبود مقاومت در برابر برنزه شدن در برابر ضربه؛
④ NBR: بهبود مقاومت در برابر برنزه شدن در برابر ضربه؛
⑤ رزین فنولیک: بهبود مقاومت در برابر دما و مقاومت در برابر خوردگی؛
⑥ رزین پلیاستر: بهبود مقاومت در برابر برنزه شدن در برابر ضربه؛
⑦ رزین ملامین اوره فرمالدئید: افزایش مقاومت شیمیایی و استحکام؛
⑧ رزین فورفورال: بهبود عملکرد خمش استاتیک، بهبود مقاومت در برابر اسید؛
⑨ رزین وینیل: بهبود مقاومت در برابر لایه برداری و مقاومت در برابر ضربه؛
⑩ ایزوسیانات: کاهش نفوذپذیری رطوبت و افزایش مقاومت در برابر آب؛
۱۱ سیلیکون: بهبود مقاومت در برابر حرارت.
(2) مقدار مصرف
① لاستیک پلی سولفید: 50-300٪ (با عامل پخت)؛
② رزین پلی آمید و رزین فنولیک: 50-100٪؛
③ رزین پلی استر: 20-30٪ (بدون عامل پخت، یا مقدار کمی عامل پخت برای تسریع واکنش).
به طور کلی، هر چه اصلاحکننده بیشتری استفاده شود، انعطافپذیری بیشتر میشود، اما دمای تغییر شکل حرارتی محصولات رزینی به همین ترتیب کاهش مییابد. به منظور بهبود انعطافپذیری رزین، اغلب از عوامل سفتکننده مانند دیبوتیل فتالات یا دیاکتیل فتالات استفاده میشود.
5،انتخاب پرکنندهها
عملکرد پرکنندهها بهبود برخی از خواص محصولات و شرایط اتلاف حرارت پخت رزین است. همچنین میتواند مقدار رزین اپوکسی را کاهش داده و هزینه را پایین بیاورد. پرکنندههای مختلفی را میتوان برای اهداف مختلف استفاده کرد. باید کمتر از 100 مش باشد و دوز مصرفی به کاربرد آن بستگی دارد. پرکنندههای رایج به شرح زیر است:
(1) الیاف آزبست و الیاف شیشه: افزایش چقرمگی و مقاومت در برابر ضربه؛
(2) پودر کوارتز، پودر چینی، پودر آهن، سیمان، سنگ سنباده: افزایش سختی؛
(3) پودر آلومینا و چینی: افزایش نیروی چسبندگی و استحکام مکانیکی؛
(4) پودر آزبست، پودر ژل سیلیکا و سیمان با دمای بالا: بهبود مقاومت در برابر حرارت؛
(5) پودر آزبست، پودر کوارتز و پودر سنگ: کاهش میزان انقباض؛
(6) پودر آلومینیوم، پودر مس، پودر آهن و سایر پودرهای فلزی: افزایش رسانایی حرارتی و رسانایی؛
(7) پودر گرافیت، پودر تالک و پودر کوارتز: بهبود عملکرد ضد سایش و عملکرد روانکاری؛
(8) سنباده و سایر سایندهها: عملکرد ضد سایش را بهبود میبخشند.
(9) پودر میکا، پودر چینی و پودر کوارتز: افزایش عملکرد عایقبندی؛
(10) انواع رنگدانهها و گرافیت: با رنگ؛
علاوه بر این، طبق دادهها، مقدار مناسب (27-35٪) اکسیدهای P، As، Sb، Bi، Ge، Sn و Pb اضافه شده در رزین میتواند چسبندگی را تحت گرما و فشار بالا حفظ کند.
6،انتخاب رقیقکننده
عملکرد رقیقکننده کاهش ویسکوزیته و بهبود نفوذپذیری رزین است. میتوان آن را به دو دسته بیاثر و فعال تقسیم کرد و مقدار آن عموماً بیش از 30٪ نیست. رقیقکنندههای رایج شامل دیگلیسیدیل اتر، پلیگلیسیدیل اتر، پروپیلن اکسید بوتیل اتر، پروپیلن اکسید فنیل اتر، دیسیکلوپروپان اتیل اتر، تریاتوکسیپروپان پروپیل اتر، رقیقکننده بیاثر، زایلن، تولوئن، استون و غیره هستند.
7،الزامات مواد
قبل از افزودن عامل پخت، تمام مواد مورد استفاده، مانند رزین، عامل پخت، پرکننده، اصلاحکننده، رقیقکننده و غیره، باید بررسی شوند که آیا الزامات زیر را برآورده میکنند یا خیر:
(1) بدون آب: مواد حاوی آب ابتدا باید خشک شوند و از حلالهای حاوی مقدار کمی آب تا حد امکان استفاده نشود.
(2) خلوص: میزان ناخالصیهای غیر از آب باید کمتر از 1٪ باشد. اگرچه میتوان از آن با 5٪ تا 25٪ ناخالصی نیز استفاده کرد، اما درصد سایر مواد در فرمول باید افزایش یابد. بهتر است از معرف با خلوص کم استفاده شود.
(3) مدت اعتبار: لازم است بدانیم که آیا مطالب نامعتبر هستند یا خیر.
زمان ارسال: ۱۶ ژوئن ۲۰۲۱